Dag 27: Xi'an

Het ‘oude’ centrum van Xi’an is omringt door een verdedigingsmuur. Over deze muur kun je wandelen en fietsen. De totale lengte van de muur is 25,7km. Het is vanmorgen al best warm en lopend vinden we het wat ver dus besluiten we om de fiets te nemen. Maar niet zomaar één, we nemen deze keer een tandem!

Het eerste wegfietsen is even wennen en een beetje wiebelig maar zodra we op gang zijn gaat het prima. Onderweg stoppen we een aantal keer om het uitzicht te bekijken.

Helaas is niet overal het ‘oude’ centrum echt oud meer maar het blijft een leuk gezicht.

Na zo’n 2 uur op een iets te kleine tandem gezetten te hebben fietsen we naar een andere gate om de fiets in te leveren, dit is aan de andere kant dan waar we opgestapt zijn. Zo zijn we direct aan de andere kant van de stad, een kant die we nog niet bekeken hebben. Hier struinen we door wat straatjes richting een park waar we hopelijk even lekker kunnen ontspannen. Op weg hier naartoe komen we weer in een straat terecht met allerlei leuke eetkraampjes. Het blijft leuk om hier te kijken en dus besluiten we de straat even te volgen.

Er komt alleen geen einde aan.. Voor we het weten hebben we een heel eind gelopen, zo ver zelfs dat we inmiddels weer in de Moslimwijk vlakbij ons hotel staan. Nu zijn we toch echt wel even toe aan wat ontspanning in een park o.i.d. We besluiten het stuk weer terug te lopen richting het park waar we eerder heen wilde. Bij het park aangekomen blijkt dit echter een ‘betonpark’ te zijn. De Chinese vinden bomen prachtig maar van gras in een park waar je even lekker op kan zitten hebben ze niet gehoord. In plaats hiervan zetten ze harde betonnen bankjes zonder rugleuning neer. Prima als je even kort wil zitten maar niet als je even een uurtje van een zonnetje wil genieten. We rusten toch even uit en bekijken waar we dan eventueel nog heen kunnen. Op de kaart zien we een ander groot, groen park met water. Kan toch haast niet anders dan dat ze hier iets van gras hebben?!

We besluiten de gok te wagen. We pakken de metro en moeten daarna nog een zo’n 3km lopen. Onderweg komen we langs een grote supermarkt waar we direct het één en ander inslaan. Bepakt en bezakt lopen we richting het park. We worden echter helemaal de verkeerde kant opgestuurd door onze navigatie. Hij leidt ons een schoolcampus op dat hermetisch is afgesloten. Door een poort, waar hij aangeeft dat we over moeten steken, kunnen we inderdaad de ingang van het park zien maar ja deze poort kan niet open. Inmiddels beginnen we er aardig de P in te krijgen dat we nu nog steeds niet ergens relaxed zitten. Maar ja we besluiten toch maar weer ‘t hele stuk om te lopen. Hoe meer we richting het park komen hoe meer kermis-achtige attracties we zien. Ownee hè?! Het is toch geen attractiepark o.i.d. waar we ook nog eens geld voor moeten betalen?? Dat valt gelukkig mee. Je kan het park gewoon in en de attracties zijn in één hoek van het park gesitueerd. Het eerste plekje dat we zien met een stukje gras en zon pakken we. Inmiddels is het 17:30 en zijn we het even behoorlijk zat. We snaaien lekker wat uit onze tas met boodschappen en doen een klein tukje.

‘S avonds gaan we opzoek naar de yángròu-pào-mó, nog een gerecht van ‘ons lijstje’. Bij een klein zaakje bestellen we 1 kom. Deze kom wordt gevuld met stukjes brood waar vervolgens een bouillon met lamsvlees overheen wordt geschonken. Je dient dit even te laten staan zodat de bouillon in het brood kan trekken. Het is zeker niet vies maar ook niet zo verrassend lekker als de andere lokale lekkernijen die we op hebben. Verderop bij een kraampje is het behoorlijk druk. En waar het druk is, is het eten goed. Hier bestellen nog wat noodles. Het ‘restaurant’, een stukje stoep met mini krukjes en opklaptafeltjes, zit eigenlijk vol maar voor ons wordt er nog een extra tafeltje uitgeklapt. Het eten smaakt prima! Met een klein ommetje lopen we weer terug richting het hotel, het is mooi geweest voor vandaag!