Dag 37: Shanghai

Jeetje wat gaat de tijd hard! Onze reis zit inmiddels op de helft en vandaag vliegen we alweer naar het laatste land dat we gaan bezoeken, Australië. Voor ons gevoel hebben we al ontzettend veel gezien en gedaan maar anderzijds hebben we het gevoel dat we pas net weg zijn.

Vanmorgen doen we rustig aan, we vliegen pas om 15:50 via HongKong naar Melbourne. Bij onze favoriete bakker om de hoek halen we wat broodjes en ontbijten we lekker op het gemakje op onze hotelkamer. We pakken onze spullen weer in en checken uit. We hebben nog even de tijd voordat we richting het vliegveld willen gaan. In een parkje genieten we nog even van het zonnetje en een lekkere shake met vers fruit en yoghurt.

Om 12:30 halen we onze bagage bij het hotel op en lopen we richting de metro. Naar het vliegveld is het ongeveer een uurtje rijden. Halverwege merken we op dat de metro opeens weer terug de andere kant op gaat. Hé! Dit is niet de bedoeling. Nou eerst volgende halte er dan maar weer uit. We blijken een halte verder over te moeten stappen op dezelfde lijn maar een ander treinstel. Handig als ze dat dan ook even aangeven.. Afijn we gaan weer één halte de goede kant op en stappen over. Op het vliegveld aangekomen lopen we richting de incheck balie. Als we in willen checken zegt de steward dat het inchecken voor deze vlucht al gesloten is. WAT?! Gesloten?? Oké voor ons doen zijn we wat laat maar wie sluit er nou een incheck balie 2 uur voor vertrek?? Met geen mogelijkheid kan/wil hij ons inchecken voor de vlucht. Deze vlucht zou echter een korte zijn richting HongKong, daar zouden we vervolgens 1,5 uur later overstappen op onze vlucht naar Melbourne. F*ck! Wat nu? De steward denkt in eerste instantie niet echt mee. Hij geeft aan dat er wel een vlucht een uur later vertrekt maar dat we dan maar 30 minuten hebben om over te stappen en dat dit te kort is. Wij geven aan het best te willen proberen maar de steward mag onze bagage dan niet rechtstreeks naar Melbourne laten gaan, deze moeten we dan in HongKong eerst ophalen. We vragen naar een hogere baas en andere mogelijkheden maar er komt weinig uit. We besluiten dan toch maar de volgende vlucht naar HongKong te nemen, dan zijn we in ieder geval alvast op weg. In HongKong zien we dan wel weer verder. Op de luchthaven proberen we nog wat telefoontjes te doen naar Qantas, onze volgende maatschappij, om te horen wat daar voor onze volgende vlucht de mogelijkheden zijn. Helaas krijgen we niet de juiste persoon te pakken en schieten we hier niks mee op. Uiteindelijk moeten we alsnog weer haasten om onze eerste vlucht te halen. Bij de douane is het ontzettend druk. Zenuwachtig naar de klok starend staan we te wachten. Inmiddels hebben we nog maar een half uur voordat onze vlucht moet boarden. Normaal piepen we niet graag voor maar in dit geval kan het even niet anders. We hebben het wel netjes aan de douanier gevraagd of we voor mochten ivm de tijd. We haasten ons naar de gate en vrijwel gelijk mogen we aan boord. We zitten echter helemaal achterin in het toestel. Natuurlijk een rot plek als je snel het toestel uit wil om je te haasten voor je volgende vlucht. Als de stewardess voorbij komt leg ik haar de situatie uit en heeft ze vooraan op de 1e rij nog 2 plekjes vrij waar me mogen zitten. Super fijn! Dat scheelt alvast heel veel mensen en tijd! Onze vlucht blijkt lekker snel te gaan en zelfs een half uurtje eerder aan te komen. Dat wil zeggen dat we in plaats van 30 minuten nu 60 minuten hebben om het vliegtuig uit te komen, door de immigratie te gaan, onze bagage op te halen, naar de vertrek hal te lopen om daar opnieuw in te checken, door de douane te gaan en op tijd weer bij de juiste gate te komen. Uuh ja het klinkt inderdaad nogal onmogelijk maar we willen het proberen. Als we aankomen staan we gelijk paraat om het vliegtuig uit te gaan. Hier zetten we het op een rennen. Verderop blijken we echter eerst nog met een bus naar de terminal te moeten. Shit dit kost tijd! Aangekomen rennen we door, opzoek naar de transfer balie van Qantas. Hier aangekomen leggen we de situatie uit, we lijken ‘herkent’ te worden. De steward geeft aan dat we tijd genoeg hebben want onze vlucht is 50minuten vertraagd. Vertraagd, serieus?! We zijn nog nooit zo blij geweest met vertraging! Dit betekend dat we iets meer tijd hebben. Toch haasten we ons enigszins naar de bagageband, halen onze bagage, checken opnieuw in en gaan door de douane. Dit alles kost toch nog we weer meer tijd dan gedacht maar uiteindelijk hebben we nog een half uurtje om bij de juiste gate te komen. Als we willen gaan boarden blijkt dat we nog meer vertraging hebben. De vlucht is nu uitgesteld tot 23:45. Het maakt ons nu even niet uit hoeveel vertraging de vlucht nog heeft, we zijn allang blij dat we hem nog hebben gehaald! Vanwege de vertraging krijgen we wat etensbonnen waarvan we nog wat lekkere dingetjes shoppen. Om 23:00 mogen we dan toch gaan boarden en een uurtje later gaan we de lucht in. Eindelijk kunnen we opgelucht adem halen. Man wat een rit, wat een dag. Maar we zijn op weg, op naar Melbourne!

China: een fascinerend land, een wereld op zich! De natuur is prachtig, de steden groot en intens. De bevolking? Daar hebben we over het algemeen niet zo veel mee. De mensen zijn stug, asociaal en communiceren is moeilijk, heel moeilijk. Dit maakt het reizen soms wat oppervlakkig omdat je weinig over de cultuur en het ‘echte’ leven in China komt te weten. Ondanks dat is China wat ons betreft zeker de moeite waard om te bezoeken!